mezuniyet anıları

bir kızı sevdim sevgilisi vardı bende duygularımı söylemedim öyle böyle zaman geçti sevgilisinden ayrıldı koca bir sene geride kalmıştı kimseye anlatamadığım içinde sakladığım acılarımı her şeyiyle yapayalnız gecen bir sene.gün geldi sevgilisiyle barıştırmak için caba harcadım gün geldi sevgilisini nasıl sevdiğini anlattı ben dinledim canım yana yana.ayrıldıktan sonra yine ben yanında oldum yaralarını sarmak için çabaladım ama kendimi unuttum onu düşünürken.sonra duygularımı açıklama cesaretimi topladım mezuniyet gecesinin sonunda söyledim. sonuç baştan belliydi zaten "olmaz" bu sözcüğü o kadar çok duydum ki anlatamam.bekledim hep içimde bir umut ama öyle davranıyordu ki kim olsa umut bağlardı. ben tamam bu sefer oldu dediğim her zaman başka biri çıktı başka birinden hoşlandı ben yedek oyuncu gibi kenarda kaldım salaklık diyeceksiniz öyle gerçekten ama o kadar seviyordum ki vazgeçmeyi düşünmek bile nefesimi kesmeye yetiyordu tabi oda benden vazgeçmiyordu..! başkasından hoşlanıyor daha sonra o kişi ona çelme taktıkça yine bana kalıyordu yine ben teselli ediyordum bir daha oldu bir daha oldu uyuşturucu madde gibi bağımlısı olmuştum vazgeçemiyordum.bazen geçip karşısına anılarımda kal demek istiyorum sonra sabret diyor içim sabret..bu yüzden umut benim için sadece 4 harf değil.

Böyle çıkmıştım birdaha da girmedim.

hımınakıdıklarım kep attırmamıştı...

sahnede bayılmıştım. başka da bise demek istemiyorum

konyalı olduğumuz için pilav döktürtmüşlerdi. olmazsa olmaz. nasıl unuturum(!)

bi anım yok. gitmedim ve hiç pişman değilim.

okulda içemediğim cuvarayı hocayla karşılıklı yaktık

3 senelik sevgilimi en son o zaman görmüştüm en son o zaman sarılmıştım ona alzaymır olsam unutmam

açık lise mezunuyum. son sınavdan çıktıktan sonra siktiğimin lisesi bitti demiştim o sayılır mı?

mezuniyet gecemize haşorfmanla gelen müdüre dans ederken çelme takıp düşürdüydüm good old dayz

okulu uzattığımı evdekilere söyleyemediğim için mezuniyet törenine gitmedim.

mezuniyet günü platonik aşık olduğum çocuğu son kez görmek için gittim ama o gelmedi ben de bir kıyıda ağlayaraktan geçirdim o günü bir daha da göremedim zaten (mezun olalı 2 yıl oldu)

geberene kadar içip öyle gitmiştik ve o kafayla halay çekerken yanımda duran dev hoparlörün üstüne düşmüştüm.

biz organize etmiştik 7000 lira toplayıp 3000 liraya organizasyonu yapmıştık. 4000lira kâr edip pavyona gitmiştik aq

mezuniyetimin akşamı evde yatağıma yatmış "bu tipine sömürge devleti kurduğum bunu mu giymiş? dur bide şu yelloza bakıyım... şu saça bak saça allah seni kahretmesin" diye stalk yapıyordum instadan.

Ayakkabılarım öyle bir vurmuştu ki ayak bileklerim kan revan içinde kalmıştı. Her adımda biraz daha acıtmışlardı. Her sene insanı biraz daha zorlayan üniversitenin mezuniyet gününde böyle bir olaya maruz kalmam manidardı. Not: Bileklerinize yara bandı yapıştırmayı unutmayın benim gibi.

kep atma toreni sonrasi lise arkadaslarim birakmamisti, universite cubbesi, stiletto ve dantelli kalem elbise ile starbucksa gitmistik sonra da bir seyler icmeye. cubbeyi cikarmama izin vermemislerdi, baya eglenmistik. daha dün gibi ama uc yıl olmuş korkunc.

benim hiç mezuniyet törenim olmadı :(

kızı dansa kaldırmıştım sonra arkadaşlar kızı utandırdığı için kız yerine oturmuştu.. ben de oturup pasta yiyerek dans edenleri izlemiştim :(

'20 mezunuyum. Üniversite mezuniyetim olmadı, araya kaynadık. Ama lise mezuniyetimden aklımda kalan kız arkadaşlarımdan birinin kafasına kravat bağlayıp hepimizin daha da eğlenmesini sağladığı.